Όταν η δουλειά, γίνεται Χόμπι!

Αυτή η δουλειά μου αρέσει για ένα λόγο ακόμη… επειδή μπορώ να την χρησιμοποιώ για τα χόμπι μου!
Ανάμεσα στα διάφορα είναι και το ποδήλατο, Mountain bike, και εδώ και λίγο καιρό ήθελα να κατασκευάσω μια σχάρα μεταφοράς ποδηλάτων από αυτές που μπαίνουν με ιμάντες στο Πορτ-μπαγάζ. Την βλέπετε στην παρακάτω φωτογραφία:


Αφορμή για την εκκίνηση του project ήταν η σπασμένη σχάρα που πρόεκυψε σε μια εκδρομή για ποδήλατο στην Ποντοκερασιά Κιλκίς. Στην επιστροφή έσπασε ο σύνδεσμος που ρυθμίζει την κλίση και κακήν κακώς βάλαμε τα ποδήλατα στο αυτοκίνητο και επιστρέψαμε.
Η σχάρα είναι από αυτές που μπαίνουν στην πίσω πόρτα και έχουν πλαστικούς συνδέσμους ρυθμιζόμενους για την κλίση.



Οπότε το Project ήταν δεδομένο, κατασκευή νέων συνδέσμων από αλουμίνιο στο μηχανουργείο με τη βοήθεια του σχεδιαστικού ΝΧ Cad/Cam και του CNC, εις αντικατάσταση των πλαστικών που βλέπετε στις φωτογραφίες.

Στις φωτογραφίες βλέπετε την επισκευασμένη σχάρα με τα ανακατασκευασμένα εξαρτήματα και την εφαρμογή τους σε αυτήν. Όπως και μερικές ακόμη επί το έργον.






Ύστερα από την επισκευή της σπασμένης σχάρας του φίλου, σειρά είχε η κατασκευή μιας σχάρας ποδηλάτων και για το δικό μου αυτοκίνητο.

Για να γίνει ανώτερη από αυτές του εμπορίου έπρεπε να είναι από ΙΝΟΧ. όποτε σε κάποια φάση βρέθηκα με λίγα μετρά περισσευούμενου ανοξείδωτου σωλήνα και προχώρησα στην υλοποίηση του Project.

Για την κατασκευή των δυο Π που σχηματίζουν τη σχάρα κανονικά χρειάζεται κουρμπαδόρος, και επειδή στο μηχανουργείο μας δεν κάνουμε σιδηροκατασκευές αυτό το εργαλείο λείπει από τη συλλογή μας.
Έπειτα από μερικές αποτυχημένες πατέντες και απόπειρες κουρμπαρίσματος και αφού είχα κολλήσει και έψαχνα φίλο συνεργάτη με κουρμπαδόρο, μου ήρθε η ιδέα να χρησιμοποιήσω έτοιμες ΙΝΟΧ γωνίες που πωλούνται για την κατασκευή ανοξείδωτων κάγκελων και να κατασκευάσω τα 2 Π με κολλητές σωλήνες.
Έτσι και έγινε.
Αφού κολλήθηκαν τα Π, με τη βοήθεια μιας χειροκίνητης πρέσας έδωσα την κλίση που θέλουν για να κρατά απόσταση από τις λαμαρίνες του αυτοκίνητου, γι' αυτό και θα διακρίνετε 2 σημαδάκια σε εκείνα τα σημεία, αφού πάλι λόγο έλλειψης κουρμπαδόρου δε μπόρεσα να αποφύγω το πλήγωμα του σωλήνα.
Παρακάτω βλέπετε μια γενική άποψη χωρις το ποδήλατο επάνω της:



Λεπτομέρειες:

Ο σύνδεσμος ρυθμιζόμενος σε ικανοποιητικό βαθμό γωνίας κλίσης αφού είναι η δεύτερη βελτιωμένη έκδοση του, και αυτή τη φορά δεν έχει περαστές βίδες. Αλλά έχει πάσο και η βίδα βιδώνει απευθείας επάνω στο δεύτερο μισό του συνδέσμου.




Όλες οι βίδες, ροδέλες, παξιμάδια, μεντεσέδες, και γάντζοι είναι από ανοξείδωτο, φυσικά!

Η πεταλούδα είναι η αγαπημένη μου πατέντα!

Είναι καπάκι από δοχείο καφέ Illy το όποιο έχει ένα βολικό τσουτσούνι στο κέντρο, στο οποίο σφήνωσα ένα παξιμάδι και με μια τρύπα στο κέντρο έγινε η πεταλούδα που βλέπετε παραπάνω.

Τα σημεία επαφής με το αυτοκίνητο και το ποδήλατο επενδυθήκαν με αφρολέξ για μόνωση σωλήνων νερού, και από μέσα έχω τυλίξει ταινία τιμονιού ποδηλάτου. Το αφρολέξ είναι πολύ ευαίσθητο και δεν θα αντέξει πολύ καιρό όποτε ψάχνω να δω τι υλικό θα μπορέσω να βρω εύκολα προς αντικατάσταση του. Επίσης έβαλα, πλαστικές τάπες για να κλείσουν οι σωλήνες και να μην χτυπάν οι σκελετοί των ποδηλάτων αλλά και να μη βγάλουμε και κάνα μάτι!



Διαμόρφωσα τους μεντεσέδες στο χέρι με τη βοήθεια μιας μόρσας (μέγγενης) και ενός σφυριού. Οπως και τις ροδέλες ώστε να μην εξέχουν και να μην γρατσουνίσουν έτσι κάποιο σκελετό:





Κατασκευάζωντας τους γάντζους βρέθηκε ένα καλούπι για τη διαμόρφωση τους και το ανάπτυγμα τους κόπηκε στην ηλεκτροδιάβρωση. Το πρόβλημα ήταν το ντύσιμο τους με υλικό για να μην πληγώσουν το χρώμα και τις λαμαρίνες του αυτοκίνητου.


Στην αρχή σκέφτηκα να τα αλείψω με σιλικόνη, αλλά δεν πέτυχε. όποτε η λύση ήταν να τα αλείψω με βενζινόκολλα και να κολλήσω επάνω σαμπρέλα. Ελπίζω να αντέξει, θα φανεί στην χρήση.




Βγήκαν πολύ καλοί και επιτρέπουν το πλήρες άνοιγμα του καπό του Πορτ-μπαγάζ, και με μια βελτίωση για την προστασία του χρώματος από τις τριβές, μάλλον δεν θα αντιμετωπίσω κανένα πρόβλημα:

Εχω σκεφτεί να κολλήσω ακόμη ένα κομματάκι σαμπρέλας σαν ποδιά όπως στη φωτογραφία που θα είναι τόσο μακρύ όσο ακουμπά ο ιμάντας πάνω στο χρώμα. Επίσης στη φωτογραφία φαινεται ο γάντζος πριν κολληθεί επάνω του η σαμπρέλα για την προστασία από χτυπήματα στο χρώμα του αμαξιού.

Τους ιμάντες του έφτιαξα από 2 έτοιμους 5μετρους ιμάντες που στη άκρη είχαν από ένα γάντζο-φρένο, αγόρασα και άλλα τέσσερα τέτοια εξαρτήματα και με λίγο κόψε ράψε έγιναν, και περίσσεψαν και 2 ιμάντες για το δέσιμο των ποδηλάτων (φαίνονται τυλιγμένοι πάνω στον υαλοκαθαριστήρα στην πρώτη φωτογραφία).

Πλεονεκτήματα:

Απαριθμώντας τα πλεονεκτήματα λοιπόν:
Ο σύνδεσμος που κατασκεύασα στο CNC είναι από αλουμίνιο, ισχυρότερος από τον πλαστικό και με διάρκεια ζωής πολύ μακρύτερη αν όχι "για πάντα" και βιδώνει σε 3 σημεία, αντί ενός που συνηθιζεται.
Οι ιμάντες που έχω επιλέξει σηκώνουν 50 κιλά ο καθένας, σύνολο 50Χ6=300 κιλά αντοχή, για ένα βάρος που ποτέ δε θα ξεπεράσει τα 40 κιλά, αν υπολογίσουμε τις δυνάμεις που ασκούνται σίγουρα θα αντέξουν σε πολλά σκαμπανεβάσματα. Ο ιμάντες που έχουν οι σχάρες των 50 ευρώ είναι το πολύ 25 κιλών αντοχής. Επίσης έχουν ραφτεί με την ιδία μέθοδο άλλα πιο πολλές φορές.
Τα γαντζάκια είναι από ανοξείδωτο το οποίο είναι και πιο σκληρό και δεν σκουριάζει, σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να λυγίσει.
Οι σωλήνες επίσης είναι από ανοξείδωτο, μηδενική φθορά δηλαδή.
Οι βίδες επίσης ανοξείδωτες, με παξιμάδια ασφάλειας.
Οι δαγκάνες για τους ιμάντες είναι ίδιας ποιότητας με του εμπορίου και οι μεντεσέδες που κρατάν τις δαγκάνες είναι από ανοξείδωτη λαμαρίνα μεγαλυτέρου πάχους από του εμπορίου που είναι σιδερένιοι.

Συμπεράσματα:

Έπειτα από τη δοκιμή στο δρόμο έχω να πω πως η συμπεριφορά ήταν τέλεια δεν κουνήθηκε ρούπι, αναρτημένη ακριβώς όπως φαίνεται στη φώτο.

Συνολικό βάρος: 2,95 κιλά.

Το project ολοκληρωθηκε...